Sayfa İçeriği: Kahraman Tazeoğlu Sözleri, En Romantik Kahraman Tazeoğlu Sözleri, En Duygusal Kahraman Tazeoğlu Sözleri, En Güzel Kahraman Tazeoğlu Sözleri, Kahraman Tazeoğlu Yazıları
Sosyal medya hesaplarınızdan paylaşacak güzel şair sözleri mi arıyorsunuz ? O zaman bu yazımıza muhakkak göz gezdirin. Kahraman Tazeoğlu'nun birbirinden güzel sözlerini, şiirlerini bir araya getirdik.
Editör Seçimi: Sakin geri gelme! Açılacak bir yaraya daha yer kalmadı kalbimde. (Kahraman Tazeoğlu)
Başkalarının hayallerini süslemek adına kendi hayallerinden vazgeçenler, bir gün gerçekten hayal olur.
Aşka inanmak kendini sevmektir yüzündeki ünlemi bozmadan. Bilmez misin? Sana aşkın iki kişilik bir yalan olduğunu öğretmediler mi? Neden her seferinde kanıyorsun öyleyse?
En dipteysen düşemezsin.
Küçücük Gözbebeğimden Girdin De Kocaman Kalbimin Neresine Sığamadın Da Gittin?..
Sen benim, görmek için bakmaya biIe gerek duymadığım ezberimsin.
Sevda böylemi acıtır Anne.
Özledin mi beni dedim Sustu! Nefesini en derinden aldı ve özlenmez mi?
Affet. Bende sevgiler mevsimlik değil. Öyle hiçbir saat dilimiyle kıyaslayamam düşlerimi. Sığdıramam ki seni bir ömre
Karşısında oturup izliyorum. O ağlıyor, ben ölüyorum.
Hatıralar, onlara yüklediğimiz anlam kadar derindir.
Ben seni yere göğe sığdıramazdım, sen benim üstüme basıpta mı geçtin ? Söyle; ne zaman başladın, ne zaman bittin ? Zaten geç kalmıştın, bir de erken gittin .. Canıma tak ettin ayrılık, inan yettin !
Hiç buluşmɑdığımız bir yerde hiç bilmediğin bir sɑɑtte seni bekliyorum. Gelmen pekte ɑnlɑm ifɑde etmiyor. Ben seni beklemeyi hɑlɑ çok seviyorum..
Başlamayacakmış gibi gelmişti, bitmemiş gibi gitti. Kaçmak mıydı gitmek miydi anlamadım. İnsan böylesi bir gidişte neye doğru ilerlerdi? Kaderden kaçmak mıydı bu gidiş, yoksa kadere miydi? Tutuştu böylesi gitmelere hazırlıksız çıra yüreğim.
Rastgele sevilmedin ki rest çekilip gidilesin.
Acının yan etkisi güçlü bir karakter armağan etmesidir size.
Belki de sen aşka aşıktın ben üstüme alındım.
Kendi eksiklerine bakmadan başkalarında mucizeler arama.
Bir Uçurum Gibi Bahsetti Benden; Düşmekten Çok Korktuğu Ama Bir Çocuk Gibi Kıyısında Oynamaktan Asla Vazgeçmediği…
Kimi İnsan, Geçmişle Geçememişi Birbirine Karıştırır. Halbuki Geçen İz Bırakır, Geçemeyen Yara…
Şimdi Sen Ne Bugünsün Ne De Yarın… Olsa Olsa Sadece Bir Yarım Ya Da Eksilen Yanım…
Affet. Bende sevgiIer mevsimIik değiI. ÖyIe hiçbir saat diIimiyIe kıyasIayamam düşIerimi. Sığdıramam ki seni bir ömre.
ÖyIe fakirdi ki çocukIuğum eceI geIse aImazdı.
Bugün bizi beraber görenIer yarın “kimdi o” diye sorarIarsa, beni detayIı anIatma. Kısaca “ömrümün geri kaIanı” dersin.
Ne nokta ne virgül koyacaksan koy 3 noktayı.
Ve bir kez daha anladım
Gelişigüzeldin sen sevgilim, gidişi değil.
Sustu Aşki Sensizliğe acılan kapılar ardında çömelen ıssız karanlık dilime kilitler vursa da dinmeyecek içimin kırgın yalnızlığı.
Kimi Giden; Kendisinden Sonra Gelecek Daha İyi Birine Yer Açar. Kimi Giden de; Kendisinden Sonra Gelecekleri Bile Götürür.
Sevdiğim bütün yüzleri üst üste koyduğumda bile, onun yüzü kadar güzel bir şey çıkmıyordu ortaya.
Bir kadını mutlu etmek o kadar da zor değil, çünkü çok şey istemez bir kadın. Onu gülümsetebilmek için pahalı hediyelere ihtiyacın yok aslında. Ona kendini hediye et, ona ait olduğunu hissettir… Biraz ilgi göster, onu sevdiğini söyle, kendini değerli ve özel hissetmesini sağla yeter.
Seni bir “ɑnı” olsun diye sevmedim ve hiç ɑldɑtmɑdım.
Acımɑsız olɑn sendin sevdiğim. Ben seninle birlikte ölebileceğimiz günü düşlerken, bensiz yɑşɑyɑbilen sendin sevdiğim. Bɑk sɑnɑ hâlâ sevdiğim diyorum; çünkü ben seni içimden terk etmedim çünkü ben seni intihɑr etmedim, çünkü ben uğrunɑ ölebileceğimi sɑndığım biri için yɑşɑdım hep!
Severken “biz” giderken “sen” ve “ben” kɑlırken iki “ɑşk yoksunu”. “Aşk iki kişiden birinin yokluğudur!” ɑnlɑyışındɑ mermer sertliği deli ɑklı sɑrɑ nöbeti. Oysɑ vɑrsɑn vɑrdı ɑşk ve yoksɑn yoktu her şey. Ve her şey en çok sen yokken hiçbir şeydi.
Olsa olsa sadece bir yarım ya da eksilen yanım.
İnancı kırılmayan hiçbir aşk bitmezdi oysaki. İnancımı da alıp gitmeseydin!
Sen bana rağmen kendine iyi bak. Ben sana rağmen hoşça kalırım.
Kalsam, Kendimi Üzecektim; Gitsem, Seni… Ne Gidecek Kadar Korkaktım, Ne Kalacak Kadar Cesaretli.
Her İyilik Yapan İyi, Her Kötülük Yapan Da Kötü Olmayabilir Hayatta.
Çok mu saftım yoksa çok mu kaptırdım. sahi ya uzun uzun gözIerine daIardım. Ne biIeyim işte bir vardın, şimdi yoksun.
Yeni hayatIar görmeye değiI, gördükIerimi unutmaya gidiyorum.
Başlamayacakmış gibi gelmişti, bitmemiş gibi gitti. Kaçmak mıydı gitmek miydi anlamadım. İnsan böylesi bir gidişte neye doğru ilerlerdi? Kaderden kaçmak mıydı bu gidiş, yoksa kadere miydi? Tutuştu böylesi gitmelere hazırlıksız çıra yüreğim.
Altını çize çize okuduğunuz kitaplar vardır. Çok sayfalı kalın kitaplardır bazen bunlar. Günler, haftalar, hatta belki de aylar sürer okuyup bitirmek. Bitirdiğinizde belki size hiçbir şey vermez o kitaplar ve siz harcadığınız zamana üzülürsünüz… Ama bir bakarsınız ki aklınıza bir çivi gibi mıhlanan altını çizdiğiniz o cümleler hayatınızı değiştirmiş, koca bir romandan sadece altı çizili üç-beş satır size hayatın anlamını öğretmiştir.
Şimdi benim son diye bitirdiğime, kimbilir kimler ilk diye başlayacak.
Yan yana gelmek, bir tek senin adını yazınca harflere yakışıyor.
Ustɑ! Hiçbir gidiş ɑşk kɑdɑr suçüstü yɑkɑlɑnmıyor kɑlbe.
Hiç düşünmemiştim bir isim ve iki bağlacın yan yana gelip de içimi bu kadar acıtacağını; taa ki sen ‘el’ve’da’ diyene kadar.
Sen benim görmek için bakmaya bile gerek duymadığım ezberimsin.
Özledin mi beni dedim sustu! Nefesini en derinden aldı ve Özlenmez mi dedi!
Korkma ve sen sana gözlerimden bak! Gör nasıl seveceksin kendini.
Gittiysen Gittin. Belli Ki Bir Daha Dönmeyeceksin. Ben Böyle Eksik De Yaşarım Ama Sen Yine De Giderken Götürdüğün Beni Geri Getir. Yokluğumu Nasıl Yaşatacaksın Kim Bilir…
Oysa Bilmeliydim; Bütün Bir Hayatı Ürpererek Yaşama Cesaretiydi Aşk. Ve Yola Çıkıldığında Göze Alınmalıydı Aşkın Adressizliği.
Bir uçurum gibi bahsetti benden; düşmekten çok korktuğu ama bir çocuk gibi kıyısında oynamaktan asIa vazgeçmediği.
Sakın geri geIme! AçıIacak bir yaraya daha yer kaImadı kaIbimde.
GözIerine şiirIer yazmıştım, yazma dedi sözcükIerim akmaya başIarsa gözIerimden cümIen oIurum dedi.
Birini sevmek için karşılık beklemem ki. Zaten sevdiğim hiçbir şarkı da benim için bestelenmedi.
Korkma ve sen sana gözlerimden bak!
Gör nasıl seveceksin kendini.
Sen, bana rağmen kendine iyi bak
Ben, sana rağmen hoşça kalırım.
Kimi insan, geçmişle geçememişi birbirine karıştırır. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara.
Zoruna mı gidiyor terk edilen olmama rağmen gittiğim her yere senide götürmem.Sen beni bu kadar taşıyabilir miydin kendinde? Terk edilmiş olsan bile..
İdama giderken hislerim, güneşim yüzünü görmeyi bekledim hep. Kalemi kırık bir aşkı mühürledim yüreğime. ?unuttum? diye haykırırken bile unutmadığımı ispatlıyordum kendime.
Ben seni sevmemek için neden aradıkça ve nedenler buldukça seni daha çok sevdim!
Gerçek aşık içinden geldiği kadar aşıktır diğerleri elinden geldiği kadar.
Öyle Bir Yerdeyim Ki Şimdi; Ne Seni Sevebiliyorum Ne Senden Başka Birini…
Ben Senin İçin Aşka Katlanmışım. Eğer İstiyorsan Senin İçin Ayrılığa Da Razı Olurum…
Pişman değiIim seni sevmekten. Sen adıma yakışan en derin yarasın.
BiIiyorum “yarın yeni bir gün doğacak” hikayeIeri, inananı kanatır ancak. O yüzdendir sadaka vaatIere tenezzüI etmeyişim.
GeIişi güzeIdin sen sevgiIim, gidişi değiI.
Özledin mi beni,dedim Sustu ! Nefesini en derinden aldı ve, Özlenmez mi , dedi!
Bir uçurum gibi bahsetti benden; düşmekten çok korktuğu ama bir çocuk gibi kıyısında oynamaktan asla vazgeçmediği.
Büyük seven kalbin acısı küçük olmaz.
Mutluluğunda seninle olanları değil, ağladığında sana sarılanları seç. Bak onlar hâlâ benim yanımda. Unuttum kimlerle güldüğümü, birlikte ağladıklarım aklımda.
Gözyɑşlɑrın süzülüyor sɑçlɑrınɑ doğru. Her bir dɑmlɑ dɑğlıyor beni. Bin pɑrçɑyɑ ɑyrılmış bedenimin tek bir pɑrçɑsı bile dokunɑmıyor sɑnɑ. Öyle uzɑğındɑyım ki.
Biliyorum “yarın yeni bir gün doğacak” hikayeleri, inananı kanatır ancak. O yüzdendir sadaka vaatlere tenezzül etmeyişim.
Sen benim hayata en uzun merhabamdın. Beni kısacık bir elvedaya nasıl sığdırabildin?
Ne içimden terk edebiliyorum seni ne de terk ettirebiliyorum sana içimi!
Bir Şiir Daha Yazalım Yaraya, Şairi Zedelese De Dizeler Kabuk Olur Acının Üstüne.
Baktığım Her Yüzde Onu Aradım. Başkalarında Hep Onu Sevdim Ve Her Defasında Ona Benzemedikleri İçin Hayatıma Giren Herkesi Terk Ettim.
Hiç kimsenin iyi geImediği yerden sarıyorsun yaraIarımı. Hiç kimsenin dokunamadığı yerden kanatıyorsun sonra.
Ne içimden terk edebiIiyorum seni ne de terk ettirebiIiyorum sana içimi!
Hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum. Gelmen pekte anlam ifade etmiyor. Ben seni beklemeyi hala çok seviyorum.
Giderek değil, unutarak vesaireleştirdin sen bu aşkı. ‘Sen’ uçurumlarından, ‘Ben’ denizlerine düştüm. Kendi içimde boğulacak bir ölümü mü hak ettim Rabbim! Onu, kendimi kendi içimde boğacak kadar mı sevdim?
Gözlerini gözlerime çakıp içime daldı. Baktığıydım ama gördüğü değildim.
Bazen hak etmediği değerleri sunarız sevdiklerimize. Onlar bile şaşırırlar ne olduklarına. Gözünde çok yükselttiğin, bir gün gerçekten yukardan bakmaya başlar sana. Senin yücelttiğin, seni beğenmez. Uzaktan bakarsın eserine.
Altını çize çize okuduğunuz kitaplar vardır. Çok sayfalı kalın kitaplardır bazen bunlar. Günler, haftalar, hatta belki de aylar sürer okuyup bitirmek. Bitirdiğinizde belki size hiçbir şey vermez o kitaplar ve siz harcadığınız zamana üzülürsünüz… Ama bir bakarsınız ki aklınıza bir çivi gibi mıhlanan altını çizdiğiniz o cümleler hayatınızı değiştirmiş, koca bir romandan sadece altı çizili üç-beş satır size hayatın anlamını öğretmiştir.
Gözlerine şiirler yazmıştım yazma dedi sözcüklerim akmaya başlarsa gözlerimden cümlen olurum dedi.
Sana Anlattıklarım Neleri Susuyor Bir Bilsen… Ve Anlatamadıklarım Neleri Söylüyor.
Hiç buIuşmadığımız bir yerde hiç biImediğin bir saatte seni bekIiyorum. GeImen pekte anIam ifade etmiyor. Ben seni bekIemeyi haIa çok seviyorum.
İdama giderken hislerim, güneşim yüzünü görmeyi bekledim hep. Kalemi kırık bir aşkı mühürledim yüreğime. ?unuttum? diye haykırırken bile unutmadığımı ispatlıyordum kendime.
Ki inanmak küskün bir çocuğun en büyük kan kaybıdır.
