Sayfa İçeriği: Atilla İlhan Sözleri, Atilla İlhan Şiirleri, Atilla İlhan Sözleri 2019, Atilla İlhan Sözleri Kısa, Atilla İlhan Sözleri Özlü, Atilla İlhan Sözleri Anlamlı, Atilla İlhan Sözleri Güzel, Atilla İlhan Sözleri Aşk
1900'lü yıllarda yazdığı şiirler ile günümüzde hala adından ve şiirlerinden söz ettiren edebiyat dünyasının önemli isimlerinden Atilla İlhan'ı saygı ve sevgi ile anıyoruz. Bu sayfamızdaki Atilla İlhan Sözlerini sizler de sosyal medya hesaplarınızdan paylaşabilirsiniz.
Editörün Seçimi: Aydınlık neyin oluyor senin,
Gökyüzü akraban falan mı ?
Beni bulur bulmaz gözlerin
Şişek çakıyor yalan mı?
Gel sevgilim gel, benim dünyama gel, çok zaman var içimde yerini hazırladım.
Besbelli bu gece yıldızlar görünmeyecek
Acı bir tütün gibi yakıyor genzimi, Senden uzak olmak.Atilla İlhan
“Döndüm arkamı sana, sen sırtımdan vurmayı seversin, yüzüm ağır gelmesin…”
Bana ait ne varsa seni korkutuyor sana ait ne varsa hiçbiri benim değil.
Sanat, topÎumsal bir uğraştır; topÎumdan geÎir, topÎuma döner. Fakat geÎenÎe giden aynı şey değiÎdir.
Bu ülkenin nüfusunun %10'luk hain kontenjanı vardır. / Attila İlhan
Kolay diyorsun, gel bir de sen yaşa sensizliğimi...
Canını kurtarayım derken, vatanından olursun!
Ben çocuklar gibi sevdim! Devler gibi acı çektim
Ölüm kadar çabuksa eğer yaşamak, hiç doğmamayı isterdim ama bir kere doğmuşum ölmek yasak.
Çoğu zaman üç beş kişi için yazdığımızı sanırız, onlar bizi okumazlar. Asıl seslendiklerimiz, hiçbir zaman tanımayacağımız, başka üç beş kişidir.
Memleket bir kurtlar sofrasına döndü mü, isyan haktır.
Sana gelirken hep ellerim ceplerimde gelirdim, olur da aşkımın elleri üşümüştür. Avuçlarımda ısıtırım diyerekten.
Hayat zamanda iz bırakmaz, bir boşluğa düşersin bir boşluktan. Birikip yeniden sıçramak için. Elde var hüzün.
Saatler bizim değil kitaplar bizim değil bizim değil yaşamak bizim değil hiçbir şey kendi dünyamızda yabancılar gibiyiz ya çok erken ya çok geç doğmadık mı sevgilim buna rağmen mutluluğa inanıyoruz.
Sanat, toplumsal bir çabadır; toplumdan gelir, topluma döner. Fakat gelenle giden aynı şey değildir.
Yarı feodal bir toplumsal bünye, az gelişmiş bir ekonomiyle emperyalist düzene katılışımızın kaçınılmaz sonucudur tahakküm. Şartlar değiştirilmezse, bu gitsin yerine bin Menderes getirirler.
İlk yağmurlarla birlikte geleceğim
eğer ben gelmezsem yağmurlar gelecek
Türk askeri hiç üstüne gerekmeyen bir savaşa bulaşırmış, pisipisine kırılırmış, adamın umurunda mı?
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
...belki zor.
Acının umutları yok ettiği anda, umutları yeşertecek bir sevgiye ihtiyaç duyarsan ben hep o bildiğin adresteyimAtilla İlhan
Adını kalbime aşkla kazımıştım boş ver aldırma belki bir gün silerim.
Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım.
Seni sevdiğim için özür dilerim.Atilla İlhan
Ağlayışım terk edip gidisine değil.
Ben; sensizken senden diye sensizi ligi de sevmiştim.
Sen; seninle birlikte sensizliği de alıp gittin.Atilla İlhan
Ah nerde gençliğimiz sahilde savruluşları, başıboş dalgaların yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller elde var hüzün.Atilla İlhan
Allahım beni öyle bir son bahar ayazında canımı al ki, sevdiğim mezarıma koyacak tek bir gül bile bulamasın…Atilla İlhan
Niye gün ortasında akşam oluyorum?
”…Sevdiği ben değilim, anlatamam…”
Unutma ki sevmek
yalnız kelâm değil, gerçek mânada bir faaliyettir
İnanmakta geç sevmekte çabuktum.
Sana gelirken hep ellerim ceplerimde gelirdim,
Olur da aşkımın elleri üşümüştür,
Avuçlarımda ısıtırım diyerekten.
Ben gidip başıma belâlar aramışım o kalıp mevlâsını bulmuş.
Ben çocuklar gibi sevdim! devler gibi acı çektim.
Çoğu zaman üç beş kişi için yazdığımızı sanırız, onlar bizi okumazlar. Asıl seslendiklerimiz, hiçbir zaman tanımayacağımız, başka üç beş kişidir.
Gel sevgilim gel, benim dünyama gel çok zaman var içimde yerini hazırladım.
Pek çok üç beş kişi için yazdığımızı sanırız, onÎar bizi okumazÎar. AsıÎ sesÎendikÎerimiz, hiçbir zaman tanımayacağımız, başka üç beş kişidir.
Ömür zamanda iz bırakmaz, bir boşÎuğa düşersin bir boşÎuktan. Birikip yeniden sıçramak için. EÎde var acı.
GeÎecekte bir gün seni unutmak zorunda kaÎırsam , Aşkımın küçükÎüğüne değiÎ,çaresizÎiğimin büyükÎüğüne inan.
Yaşarken hep çektirdiÎer, şimdi doğumunun kutÎamasını yapıyorÎar
Ne güzeÎ kadınÎar sevdim zaten yoktuÎar.
Canını kurtarayım derken vatanından oÎursun.
İnsan sevdiğini bırakmaz, sevmek bırakır insanı…
Aşkı aradığında bulamazsın. Bulduğunda değerini bilemezsin. Değer bilmek için gitmek mi lazım, yoksa sevgini doyasıya yaşamak mı? Anlıyor ki insan şimdiki aşklar severek değil, saklanarak değer kazanıyormuş. Aslında onlar farkında olmadan kaybedenler. Ya sevmesin kimse kimseyi, ya da akmasın aşk dolu gözlerden yaş. Ya olmasın ayrılık denen bu illet, ya da adam gibi sevmesini öğrensin bu millet. / Attila İlhan
Kimi sevsem sensin. / Attila İlhan
Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam, aşkımın küçüklüğüne değil, çaresizliğimin büyüklüğüne inan.
Sana gelirken hep ellerim ceplerimde gelirdim, olur da aşkımın elleri üşümüştür. Avuçlarımda ısıtırım diyerekten.
Gel sevgilim gel, benim dünyama gel çok zaman var içimde yerini hazırladım.
Elimden gelen bu.
Oysa ben akşam olmuşum, yapraklarım dökülüyor usul usul adım sonbahar.
Bana ait ne varsa seni korkutuyor. Sana ait ne varsa hiçbiri benim değil.
Canını kurtarayım derken vatanından olursun.
Mutluluk uzun sürmez mutlaka gündeliktir. Ölüme yenik düşen aslında korkuya yeniktir.
Yaşarken çektirdiler, şimdi doğumunu kutluyorlar.
Bu yollara düşecek adam mıydı çiçek yaptırmalar parfüm filan bu sefer yakasını fena kaptırdı Sevtap başını yiyecek anlaşılan boş versene, daha ölmedik ulan.
Bana ait ne varsa seni korkutuyor Sana ait ne varsa hiçbiri benim değil.
Gözlerin gözlerime değince felâketim olurdu ağlardım beni sevmiyordun bilirdim bir sevdiğin vardı duyardım…
Ağzımın tadı yoksa hasta gibiysem, boğazımda düğümleniyorsa lokmalar, buluttan nem kapıyorsam, inan hep güzel gözlerinin hasretindendir.
İnsan olmanın bütün komplekslerini yenmiş, günü dipdiri yakalayan, hayatın anlamını çözmüş bir bilge insan; bir yol gösterici.
Batık bir gemiymiş aşk limanında, kader bu deyip de avutma beni. Ayrılık kapımızı çaldı sonunda senden son dileğim unutma beni.
Bana bir şimşek çak çok yanlış anlaşılmaktayım, hesabım yanlış bir mahkemede görülüyor içimdeki zemberek boşandı boşanacak, yaşamak mı gerek yoksa unutmak mı şaşırmaktayım.
Ölürsem erkekçe öleceğim
Ama sensiz ölmeyi beceremem Mikaha!
Sana dönmek mi bir daha
Tövbeler olsun...
''...Sevdiği ben değilim,
anlatamam...''
Beni koyup koyup gitme
Ne olursun
Durduğun yerde dur.
“ Yâni sırılsıklam mutsuzdu...”
Kafesinden çıkar yürek diye taşıdığını
Köprülerini at gemilerini batır
Almak istedim , ellerini alamadım
Bakmak istedim, gözlerine bakamadım
Sarmak istedim, kollarıma saramadım
Görmek istedim, son defa göremedim
Çünkü aramıza ölüm girdi…Atilla İlhan
Aramıza yollar, yabancı kollar,zor yıllar girdi
ümitlerimi,saf sevinçlerimi derken seni kaybettim
Bir iki sözle bir kaç şarkıyı, adaletsiz yargıyı
Birde bu talihsiz yazgıyı kalbime kaydettim.Atilla İlhan
Acıyı tattım, Her çileyi gördüm hayatın her cilvesine alıştım. Yalnız senin yokluğuna alışamadım. Şimdi anlıyorum acıdan, hasretten, gözyaşından başka hiçbir şey vermemişsin bana yıkılan hayallerime, yok olan geçmişime, kaybolan geleceğime oturup ağladım çocuklar gibiAtilla İlhan
Savaş henüz başlamamış eli kulağında
Herkes kimi öldüreceğini tasarlıyor.
“Bir ah ile bu alemi viran ederim ben…”
Ve büyük yalnızlığım var
Biliyorsun hani o
Rüzgarın gözüne karanlık bir yelken gibi açtığım
İçimsıra vahşi bir kadın gibi taşıdığım
Yalnızlığım
Hayat zamanda iz bırakmaz, bir boşluğa düşersin bir boşluktan. Birikip yeniden sıçramak için. Elde var hüzün.
Hiç doğmamayı isterdim ama bir kere doğmuşum ölmek yasak.
Kolay diyorsun, gel bir de sen yaşa sensizliğimi.
Oysa ben akşam olmuşum, yapraklarım dökülüyor usul usul. Adım sonbahar.
ÖῘüm kadar çabuksa eğer yaşamak, hiç doğmamayı isterdim ama bir kere doğmuşum öῘmek yasak.
Bir gün seni unutmak zorunda kaῘırsam , Aşkımın küçükῘüğüne değiῘ,çaresizῘiğimin büyükῘüğüne inan.
Sanat, toplumsal bir çabadır; toplumdan gelir, topluma döner. Fakat gelenle giden aynı şey değildir.
Memleket bir kurtlar sofrasına döndü mü, isyan haktır.
Can kuşu tenden uçtu mu
Bir özgürlük ağacısın.
O sözler ki, kalbimizin üstünde
Dolu bir tabanca gibi
Ölüp ölesiye taşırız.
O sözler ki
Bir kez çıkmıştır ağzımızdan,
Uğrunda asılırız...
Çatal şimşek çakanda
Yağmur perde çekende
Derya göğe çıkanda
Haçan ölesim gelir.
