Sayfa İçeriği: Efkarlı Sözler, En Efkarlı Sözler, Efkarlı Mesajlar, Efkar İle İlgili Sözler, Efkarlı sözler 2018, En Efkarlı Mesajlar, Efkar Dolu Sözler
Efkar dolu zamanlarınızda kendinizi anlatacak sözler, mesajlar bulamıyorsanız bu içeriğimize göz atmalısınız. En iyi ve en anlamlı Efkarlı Sözleri sizler için derleyip toparladık.
Editör Seçimi: Derdim yüreğimde, eller ne bilsin.. (Aşık Veysel)
Adam kızı deli gibi severken hayvan gibi terk ediyor ama hala çok seviyor yani öyle böyle değil ama gidiyor. Bu konulu salak aşk filmleri yüzünden giden adamın hala seviyor olabileceği ihtimali yerleşmiş bilinç altımıza virüs gibi, kızlar yok öyle bir şey giden sevmiyor artık!
Gönlüm deniz değil ki, efkarını kıyıya vursun.
Sorun şu ki; İnsanlar artık bir kalbe sahip olduklarını unuttular.
Çok pahalısın ulan mutluluk.
Her gün uyandığımda bu gece daha erken uyuyacağım deyip uyumadan sabahı edenlerdenim.
Kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde. Ne yaptıysam seni unutamadım.
Gösterilmeyen bunca vefadan sonra bazılarının değeri kalmadı gözümde. Hani öyle ki kaça deseler, hiçe sayarım.
O hep iyi olsun diye sen hep dua edersin, o hiç bilmez!
Gönül yorgun düştüğünde, yürek dilsiz kalır.
Her şey güzel olmayacak. Belki de hiçbir şey güzel olmayacak ama zamanla alışacaksın.
Hayatını verecek, ömrünü size adayacak gibi hayatınıza girenler, kalan ömrünüzü alıp giderler.
Yorgun bir kalbim, bıkkın bir ruhum var. İster misin?
Gitsem ayrılık kalsam yalnızlık.
Doğdum doğalı hiç sigara içmedim ama ciğerlerim bitmiş gibi hissediyorum.
Rengarenk hayallerim kapkara hayatımın altında kaldı.
Yanıma yaklaşma dertle doluyum, sen de uzaktan sev gitsin beni.
Gönlüm deniz değil ki efkarım sahile vursun.
Hayatımı tek kelimeyle özetleyebilirim; akıllanmıyorum.
Çıkmazdayım. Gitsem ayrılığın acısı olacak, kalsam yalnızlığın ağırlığı.
Beni yıpratan hayatın kahpeliği değil, insanların sahteliği!
Efkarın demir attığı liman yürektir.
Keşke unutmak istediğimiz şeyleri bir poşete koyup çöp tenekesine atıp kurtulabilsek.
Yalnızlığımın sebebi tercihlerim. Herhangi biriyle değil beklediğime değdiğine inandığım insanla devam edeceğim yoluma.
Karar veremediğin için suçlamak kaderi, şartları, onu, bunu, şunu.
Bazen gözlerden yaş akmaz kalp ağlar sadece.
Canım sıkıldığında, canımı daha çok sıkacak şeyi elimle koymuş gibi bulan biriyim.
İstese canımı vereceğim insanı hayatımdan çıkardım. Çünkü yokluğuna üzülmek yaptıklarına üzülmekten daha kolaydı.
Aklımda öyle biri var ki ne idare edebiliyorum ne de iade.
Söylesene bıraktığın düşü şimdi kim büyütecek?
Hani birden hayatına girip her şeyi güzelleştiren biri var ya, heh işte nerede lan o. Hala bulamadı beni.
Ne ben Sezar’ım, ne de sen o Brütüs’sün. Ne ben zatına kızarım, ne de zatın zahmet edip ban küssün. Biz artık seninle düşman bile değiliz!
Boşuna mutlu olmaya çalışmayın, çalıştığınız yerden sormuyorlar!
Ben yağmur yüklü bir bulutum kime çarpsam ağlarım.
Yaşam denen ayazda üşüdüm. Soğudu buza döndü kalbim. Ne güneş olabildim, ne çocuk kalabildim.
Olmayacak insanlarla olmayacak hayaller kurduğumuzdan başımıza gelenler.
Her derdi içinize atarsanız, sonunda ayağa kalkamazsınız!
Dökmeye niyetim yok içimi zaten zor sığdırdım!
Hiç bir şey eskisi gibi olmaz olmayacak. Dün bitti geçti. Yarın için de hayaller var sadece ama bugün elinde. Elimizde hala şans var.
Sustum! Konuşacağım onca şey varken üstelik. Yorgundum, anlamadılar…
Zaten yorgunum beni daha fazla yoran hiçbir şeye tahammülüm yok!
Kabullenmek kendi mezarına toprak atmak gibidir bazen.
Siz sizi mutlu eden bir şeyden nasıl vazgeçiyorsunuz. Ben mutlu olunca üstüne huzur da bulunca o şeyin kölesi oluyorum. Bağımlıyım.
İnsanın sevdiği insan kalesidir, kusuru değil!
Kaybetmekten korktukların, zaten hiç senin olmamışlardır.
Hiçbir harfi sensiz bir cümleye kurban etmedim.
İçim sonbahar, dışım yaz. Ruhum ilkbahar, aklım kış
Bir çığlıktı yalnızlığım. Hepiniz mi sağırdınız?
Mekân her zaman bulunur da huzur veren insan her zaman bulunmaz.
Sonra geldin güldün papatya tarlası oldu çorak topraklar.
Kararsızlığın temelinde, cesaretsizlik yatıyor.
Doğrular canını acıtır bazen. Keşke bilmeseydim, duymasaydım dersin.
Hala hayattan bir umudum varsa, senin gülüşün sayesinde.
Gece uyuyamayan insanların gündüze sığmayan acıları vardır.
Keşke her şeyin giriş gelişme ve sonuçtan ibaret olduğunu herkes bilseydi.
Yüreği olmayanın bahanesi var.
Sen de terk edilip ağıladığında. Bomboş bir umuda sarıldığında anlayacaksın.
Var bir canımın acısı içime atıp içimden atamadığım.
Sevdiğin kadar sevilsen, hayat baya güzel de aslında neyse işte
İçime attım da içimden atamıyorum!
Artık ne kadar belli ettirmek istemesem de yüreğimin yorgunluğu ve yıpranışı, kendini çok belli ettiriyor dosta da düşmana da.
Gittin mi büyük gideceksin ayrılık bile gurur duyacak seninle.
Özlediğim her güne. Unuttuğum onca şeye. Hatırlayamadığım kendime bir sigara yaktım dahada yakacağım.
Yaşayacağım hayatı sana adadığımdan pişmanlığım!
Bilir misin ne kötüdür insanın bildiğini anlatamaması. Kelimelerin hep yarım kalması. Ben deyip susması, sen deyip ağılaması.
Bazen susmak gerekiyor acı dolu hayatı anlamak için.
Ruh ve beden neden anlaşamıyor hiç anlamıyorum. Birbirinize muhtaçsınız başka bir şansınız yok bırakın tartışmayı, beni de daraltmayın
Bir zamanlar aklımdan çıkmazdın! Şimdi geçmiş zamanda biri olarak anlattıklarım arasındasın.
Sırf sevdiklerin gözyaşı dökmesin ya da kırılmasınlar diye sahiplendiğim acır var.
Gözyaşlılarımı bulutlara saldığımdan beri yağmurlarla ısıtırım gözlerimi. Her gidişinin ardı sıra kara bir bulut sarar gönül penceremi.
