Sayfa İçeriği: Özlem Sözleri, Sevgiliye Özlem Sözleri, Aileye Özlem Sözleri, Arkadaşa Özlem Sözleri, En Etkili Özlem Sözleri, Kısa Özlem Sözleri, Özlem Mesajları
Özlem ile bir çok sözleri sizler için hazırladık. Bir çok yerde bulamayacağınız, etkili ve en güzel sözleri sitemizde bulabilirsiniz. Beğendiğiniz sözleri sosyal medyada paylaşabilirsiniz.
Editör Seçimi: Her insan özler. Kimi geçmişi, kimisi kalbindekini, kimisi de kalbinde olmayı hayal ettiği kişiyi..
Gel be işte. Küfrüm tövbeme karışsın, aklım fikrime. Öyle bir gel ki bana nefes nefese (Cemal Süreyya)
Ben seninle yaşadığımı, nefes alabildiğimi hissettim.
Özledim evet. Ama hakketiğin için değil, Sevdiğim için Özledim.
Seni özledim diyorsam; bil diye değil gel diye
Özlüyorum seni.. En derinden, Çok Derinden, Şuursuzca (Franz Kafka)
Allah biliyor sen de bil çok özledim.
Özlemek 7 harf 3 hece ama her gece.
Bir yerden kokun çalınıyor burnuma. Bir otobüs durağında ya da bir okul koridorunda. Tüm hücrelerim en küçük ayrıntısına kadar özlemin siniyor.
Aramıza binlerce yollar, okyanuslar koydun; beni burada yalnız bırakıp nereye kayboldun?
Sarılabilsek söner mi içimdeki bu özlem.
Ben zaman geçtikçe özlemin de azalır zannetmiştim. Oysa bu duygu giderek bedenimi daha çok ele geçiriyor.
Seni bir gün değil, ömür boyu beklemeye hazır bu kalbim…
Öperken kokusunu içine çektiysen, özerken burnunun direği sızlar.
Sarılmak böylesine güze bir eylemken, kendini bu kadar özletiyor olman sana da saçma gelmiyor mu?
Özlemini anlatmaya ne zamanım yeter ne de mürekkebim. Aşkın beni divane eyledi, özlemin deli…
Yüreğim üşüyor senden uzaklardayken gözlerim dalıyor sensiz sabahlarken. Ve ben yine seni bekliyorum.
Özlemek bu dünyaya göre çok ağır bir duygu. Dünyada cehennemi yaşatmadan, kendini özletmeden gel.
Sensiz öyle bir yerdeyim ki
Ne durabiliyorum ne gidebiliyorum
Ne susabiliyorum ne konuşabiliyorum
Ne ölebiliyorum ne de yaşayabiliyorum…
Dünyanın gördüğüm yerden ibaret sanmayı gözlerini gördükten sonra bıraktım. Şimdi ise gözlerini tekrar görebilmek için saniye hesabı yapıyorum. Özlemin en ağır geldiği saatlerdeyim.
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü işte ellerimde al, diyebilseydim anlardın ve hiç gitmezdin, değil mi bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim.
Gözlerinin ta içine bakıp da, “Nerde kaldın, özleminden öldüm öldüm dirildim” deyip sımsıkı sarılacağım günlerin hayali var yanı başımda. Beni hayata bundan daha çok ne bağlayabilir ki?
Herkesten farklıydın. Etrafımdaki herkes hiç kimsem olurken, sen yine özlemim oldun.
Usandım yeşermemiş umutsuz bahçeyi beklemekten, usandım, tarla kuşunun sesinden usandım bu yürekten kendimden usandım durup durup seni özlemekten.
Özlemek diyorum. Seni görmeden önce böylesine sıkmazdı ruhumu.
Beklerken ruhun acıyorsa, kavuşunca ruhun yeniden doğar.
Saatlere katlanamazken şimdi günler girdi aramıza, söyle bu özlem öldürmez mi simdi beni.
Zaten tabiatı bile ayrılık üzerine kurmamış mı yaradan, yaprak düşer dalından damla ayrılır bulutlardan seviyorum derken bile ayrılır sözler dudaklardan.
Seni ne kadar özlediğimi görebilseydin, utanırdın kendinden koşar gelirdin sevgilim.
Özlemek, yemeden içmeden kesilmek gibi, okyanuslar içinde susuz kalmak ve boğulmak gibi.
Sonunda hiç gelmedin ve ben seni özlemeyi sever oldum…
Seni düşünmeden aldığım solukları saymıyorum nefesten, seni içine sığdıramadığım damlaları saymıyorum gözyaşından, saymıyorum tebessümden sensiz kahkahalarımı.
Balıkların sevgisini bilir misin birbirlerine dokunamazlar ama sevgilerini hep yüreklerinde hissederler bende şimdi sana dokunamıyorum çünkü sen hep yüreğimdesin.
Toprağın suya olan özlemi oldun, muhabbetin bir bardak demli çaya olan hasreti. Ne olur artık güzeller güzeli, ey canımın içi. Gel artık daha fazla bekletme beni.
O kadar özlersin ki, sadece susar ve beklersin. Gelmeyi kendisi akıl etsin istersin…
Deniz sesimi duyar mı dağlar dinler mi anlatsam seni? Hüzünlüyüm desem çare olur mu gökyüzü salar mı bulutları peşine, ilgilenir mi rüzgâr yardım eder mi seni bulmama…
Hasretin rengi nedir bilir misin? Sensiz kapkaranlık bir gecenin ortasında, bir başıma yapayalnız . Sokağa terk edilmiş bir çocuk gibi, işe yaramaz bir eşya gibiyim.
Bu dünyadaki en ermiş duygu birisini koşulsuz sevmek ve gelip gelmeyeceğini bilmeden beklemektir.
Seninle bir gün karşılaşacağız, sanki birbirimizi ilk defa görür gibi bakışacağız. Ellerimiz uzanacak aşkla sevgiyle ve sonsuza kadar hiç ayrılmayacağız…
Bir soluk kadar yakın, yıldızlar kadar uzak derler sevgi için, uzanırsın yetişemezsin, yetişirsin dokunamazsın, dokunursun vazgeçemezsin, vazgeçersin ama unutamazsın.
Nerdesin ey sevgili! İçime attın gittin, hasretinin hüznünü. An olsun ki unutmadım gülüşünü, kokunu, sesini. Gel de yık artık, en acımasız özlemimi.
Özlemek gibisi yok aslında. Özledikte daha da kıymetleniyor kıymetlin. Her geçen gün, bir kat daha artıyor değerin. Geldiğinde sımsıkı sarılıp, akıp giden zaman dursun istiyorum. Özlemek değerini artırsa da dayanamıyorum. Çünkü ben seni çok seviyorum.
Sabahları seviyorum, insanları seviyorum, filmleri, şarkıları, kitapları, sıcak ekmeği, kalabalık sofraları, çikolatayı, minicik bebekleri, rüzgârda yaprak olmayı, geceleri yıldız olmayı, yaz gecesinde yağmur olmayı sevdim. Ve en çokta seni sevdim, Hep yokluğunda.
İçten içe yanıyorum varlığıma sebep olanım. Ne olur, içimi daha fazla yakmadan gel artık maralım.
Keşke şuanda senden bi' mesaj gelse sadece tek kelime yazsa 'Özledim'
